پستها
راه حل تکنيکي آنتي-فيلترينگ
سام قندچي
خوانندگان عزيز ،
من مسأله فيلترينگ اينترنت توسط جمهوري اسلامي را در چند مقاله بحث کرده ام. در واقع موضوع فيلترينگ اينترنت توسط کشورهائي نظير ايران و چين بوسيله نويسندگان زيادي مورد بحث قرار گرفته و مقاله زير توشته ران سينوويتس توضيح بسيار عالي از معضلي است که ما در پيش روي داريم:
http://www.rferl.org/featuresarticle/2005/11/2fdba63a-153a-4268-af4b-e6ebcf54e9ef.html
من پيشنهاد تکنيکي اي در مقاله 20 سپتامبر خود و نيز در مصاحبه ام با بهنام ناطقي از راديو فردا در ماه سپتامبر که در زير لينک شده، مطرح کردم که چگونه از طريق راه حل تکنيکي پيشنهادي من عبور از فيلترينگ جمهوري اسلامي را ميشود ممکن و آسان کرد:
http://www.radiofarda.com/culture_article/2005/9/88ca6aae-6135-402c-ba98-15b4e3a57238.html
آنچه در زير ميايد پيشنهاد تکنيکي من است که اميدوارم شرکت هائي که ذکر کرده ام اين طرح را در نظر بگيرند و در پايان اين سطور من لينک هاي به مقاله اي که اول در آن اين طر ح را مطرح کردم، درج کرده ام:
"اگر توليد کننده Browser براوزر نظير Microsoftمايکروسافت که سازنده Internet Explorer-IEاينترنت اکسپلورر است، يک سري سرور پراکسي با آدرس هاي پراکسي جداگانه درست کند که اعلام نشده باشند و آن آدرسها در درون براوزر رمزيencrypted شده باشند، و در داخل براوزر يک کُدي باشد که بطور رندام random آدرس پراکسي مختلفي را هر بار که براوزر ميخواهد به سايتي وصل شود را بوجود آورد، و يک کليدي درست کند که سيستم با سازنده براوزر مثلأ مايکروسافت اتوماتيک بر روي اينترنت تماس بگيرد و هر دفعه دو طرف بر روي آدرس IP معيني توافق کنند که از آن بعنوان پراکسي استفاده کنند، هر چند خود آن آدرس رمزيencrypted بماند و نشان داده نشود، در آنصورت کاربر ميتواند بدون آنکه بداند آن آدرس چيست، و يا حتي بداند که پراکسي چگونه کار ميکند، از سرويس استفاده کند، و فقط اسم سايت فيلتر شده را طبق معمول وارد کند، و سايت را ببيند بدون آنکه حتي بداند سرويس پراکسي اين تماس را ممکن کرده است.
البته اگر دولت جمهوري اسلامي بخواهد تمام چنان آدرس هاي پراکسي که مايکروسافت IE يا نت اسکيپ Netscape يا موزيلاMozilla بسازند را کشف کند و فيلتر کند، بايستي استفاده براوزر را همراه با ابزاري اتوماتيک تکرار کند، و آن آدرسهاي رندام random را با نظارت مانيتور کردن ترافيک کامپيوتر مورد استفاده با شبکه اينترنت کشف کند، که کار ساده اي نيست، و مانند کشف کدهاي رادار خيلي طول ميکشد، بويژه اگر تعداد آدرسهاي موجود در ذخيره پراکسي چند مليون باشد. تازه هر چند ماه يکبار کمپاني اي مثل مايکروسافت ميتواند آن آدرسها را در درون کُد براوزر خود عوض کند و update براي براوزر هاي خود بفرستد که در نتيجه آدرس هاي رندام random جديد، اينبار از ميان ذخيره pool جديد انتخاب ميشوند. به هر حال چنين اختراع و کاري ازدست شرکتهائي نظير مايکروسافت، نت اسکيپ، موزيلا و ديگر سازندگان براوزر هاي وب بر ميايد.
البته راه هاي تکنيکي ديگري نيز هستند. مثلأ ياهو يا گوگل ميتوانند اجازه دهند کاربرانشان که در سيستم آنها حساب دارند بتوانند پراکسي خصوصي خود را روي سيستم مثلاً ياهو بسازند و به اين شکل از آن پراکسي براي خواندن مطالبي که در ايران فيلتر ميشوند استفاده کنند.
در شرايط عدم وچود چنين ابزارهائي مردم ميتوانيد اگر دوستي خارج از ايران دارند، که به اينترنت در منزلش وصل است، از او خواهش کنند در کامپيوتر منزلش يک پراکسي خصوصي درست کند، و آدرس آن پراکسي را به آن ها بدهد، که براي ديدن سايت هاي مورد علاقه از آن پراکسي استفاده کنند، و آن يک آدرس پراکسي عمومي نيست که دولت بتواند از آن اطلاع داشته باشد که آنرا فيلتر کند. اما مطمئناً راه هاي پايه اي تري که اول پيشنهاد کردم راه حل واقعي براي عموم است زيرا بر اين فرض که کاربر دوستي در خارج داشته باشد که 24 ساعته به اينترنت وصل باشد و تخصص تکنيکي لازم براي درست کردن و نگهداري سرور پراکسي را داشته باشد، متکي نيست."
با سپاس از توجه شما،
سام قندچي، ناشر و سردبير
ايرانسکوپ
http://www.iranscope.com
23 آذر 1384
December 14, 2005
کل مقاله به فارسي
http://www.ghandchi.com/424-filtershekan.htm
چگونه فيلترينگ جمهوري اسلامي را خنثي کنيم
سام قندچي
بيش از سه سال پيش در مارس 2002 من مقاله اي نوشتم درباره استفاده از پراکسي براي خواندن مطالب اينترنت که فيلتر شده اند [http://www.ghandchi.com/119-Proxy.htm]. در آنزمان تازه تعداد بسيار معدودي از سايتهاي سياسي از طريق جمهوري اسلامي بوسيله فيلترينگ سانسور ميشدند و رژيم هم اصلأ نميگفت چنين کاري ميکند. هنوز براي رژيم اينترنت آنقدر مهم نبود و مشغول بستن روزنامه ها بود.
آنها هم که از نظر تکنيکي کار فيلترينگ رژيم را ميکردند، و ظاهرأ سازنده شبکه اينترنت در بخشي از ايران بودند، وقتي من در يک گروه خبري اينترنتي از آنها مستقيمأ اين سؤال را کردم گفتند که سايت هاي سکسي را براي مدارس فيلتر ميکنند، که نشان ميداد در اين کار درگير بودند. من به آنها گفتم که يک کاربر اينترنتي مثل يک خانواده ميتواند آنگونه محتوائي را که دوست دارد براي خود يا کودکان خانواده فيلتر کند، نه آنکه رژيم براي همه موسسات و مردم ايران تصميم بگيرد.
در عين حال يکي دو سايت سياسي را هم نام بردم که شنيده بودم در شبکه اينترنتي مدارس ايران که اين افراد در ساختن آن درگير بودند فيلتر شده بودند، و آنها جواب دادند که آن ها تروريست هستند، و بعد پرسيدم که آيا آنها در اينترنت کار تروريستي ميکردند، و پرسيدم که چه تضميني هست که شما همين سانسور را فردا درباره ديگران بکار نبريد.
آنها ديگر ساکت شدند و جوابي ندادند و سالها ست نميگويند که چقدر آنها دست اندر کار اين سانسور در ايران و کار تکنيکي براي ايجاد فيلتر هستند، زماني که امروز در ايران نه تنها سايتهاي بسيار معتدل سياسي هم تحمل نميشوند، بلکه مهمترين بحث هاي مستند و علمي و تاريخي بخاطر فيلترينگ سايت هاي مستند سانسور ميشوند.
من آرزو دارم روزي اين افراد به جلو بيايند و به جهان بگويند که چگونه اين زندان اوين براي اينترنت در ايران ساخته شد. اين موضوع شخصي نيست و همانطور که امثال اوپن هايمر پس از جنگ دوم جهاني به اشتباه خود اذعان کردند، اين ها نيز اين را به ملت ايران مديونند.
به اينگونه، مردم ما از دسترسي به دانش و انديشه محروم ميشوند، و اين افراد هم نميگويند که از علم خود در زمينه اينترنت و کامپيوتر چه خدمتي به جمهوري اسلامي ايران کرده و ميکنند. بله اين آخوند ها نيستند که فيلتر ميسازند، بلکه اين متخصصين کامپيوترند که برخي شان هنوز فکر ميکنند با دانش خود به مردم ايران خدمت ميکنند، وقتي براي پول به اين کار شنيع فيلترينگ مشغولند، و چه مايه تأسف است که اگر پنجاه سال پيش دانشمنداني از علم دانش فيزيک هسته اي بمب ساختند و سالها از کار خود سرافکنده شدند، امروز نيز عده اي که ابتدا خواهان گسترش دانش و اينترنت به ايران بودند، به سازندگان حصار زندان فيلترينگ به دور ايران تبديل شده اند.
يکسال بعد از مقاله بالا، و بحث هائي که ذکر کردم، سانسور اصلي سايت هاي سياسي در ماه مه سال 2003 شروع شد. به خاطر دارم در آن ماه آقاي دکتر شاهين فاطمي در سايت ايران و جهان ، خبر فيلتر سايت خود را اعلام کرد، و هنور سايت ايرانسکوپ خود من فيلتر نشده بود، اما من فورأ مقاله خود در مورد مقابله تکنيکي با فيلترينگ را روز به روز کردم ، و اشاره کردم که ميشود با پراکسي اين فيلترينگ را دور زد [نگاه کنيد به بعدالتحرير 11 مارس 2003 در مقاله http://www.ghandchi.com/119-Proxy.htm] که ايران و جهان نيز در آنزمان آنراچاپ کرد [http://iranvajahan.net/cgi-bin/news_en.pl?l=en&y=2003&m=05&d=12&a=11]. همچنين من ليستي از سايتهائي را که ممنوع شده بودند دريافت کردم که همانوقت چاپ کردم [http://iranscope.ghandchi.com/0103-Banned_Websites.htm].
سه سال بعد از اولين اشاره من به موضوع سانسور از طرق فيلترينگ اينترنت، ديگر حتي سايت هاي مستند و خبري هم که رژيم دوست نداشت فيلتر شدند و تعداد سايت هاي فيلتر شده از 600000 تا يک ميليون ذکر شده است و گفته ميشود که رژيم از فيلترينگ سمانتيک semantic هم استفاده ميکند، که معنايش اين است که تعداد زيادي لغت هاي معين به دستگاه داده ميشود و بر مبناي آنکه محتواي سايتي، تعداد معيني از اين لغت ها را استفاده کند، آن سايت فيلتر ميشود. ديگر نه تنها سايت هاي مستند خبري ، نظير سايت خبري ايرانسکوپ من، بلکه حتي سايت هائي نظير سايت شخصي من[http://www.ghandchi.com] هم فيلتر شدند، که در مقاله اي در ماه مه امسال درباره آن نوشتم [http://www.ghandchi.com/407-FilteredSite.htm] .
واقعيت اين است که از رژيمي که مخالفين سياسي خود نظير اسماعيل محمدي را که در هيچ عمليات مسلحانه اي نبود و فقط ضد رژيم فعاليت سياسي کرده بود را اعدام ميکند [http://groups.yahoo.com/group/IranscopeNews/message/6345] ، و ديگر مخالفين نظير گنجي ها ، محمدي ها، طبرزدي ها و داراب زند ها را در زندان ها تا مرز مرگ برده است، چه انتظار ديگري ميتوان داشت. اگر هم سانسور را زمانهائي کم کنند، بخاطر اعتراض مردم ، نيازهاي اقتصادي، و فشارهاي بين المللي است ، وگرنه آرزوي رهبران متحجر اين است که هرچه روزنامه و راديو و تلويزيون است را ببندند و همانگونه که سالها آيت الله جنتي سعي کرد، اصلأ به اينترنت اجازه ورود به ايران را ندهند تا که نيازي به فيلتر کردنش هم نباشد.
***
در اينجا موضوع بحث من فعاليت در سازمان ملل ضد فيلترينگ اينترنت، سانسور در ايران، يا تضييقات حقوق بشر توسط جمهوري اسلامي نيست، که درباره اش در مقالات ديگر بحث کرده ام [http://www.ghandchi.com/209-UN.htm] و موضوع اين مقاله من نيست. موضوع اين مقاله من راه هاي مقابله *مستقيم * با فيلترينگ است.
سه سال پيش، درباره راه حل تکنيکي استفاده از پراکسي نوشتم، و از آنزمان تا کنون، تعداد زيادي پراکسي عمومي براي ايران ساخته شده است، و بيشتر آنها هم مجاني هستند، و سرويس هاي خيلي خوب هم هستند، که نشان ميدهد خيلي ها نياز مردم ما دراين زمينه را درک کردند و همت به ياري کردند. اما اکثر اين پراکسي ها خود شان هم يا فيلتر شده اند، يا خيلي زود فيلتر ميشوند. حتي برخي از موسسات که هر چند هفته يک پراکسي جديد درست ميکنند، و پراکسي هايشان هم از کيفيت عالي برخوردار است، فورأ از طرف جمهوري اسلامي فيلتر ميشوند، و در نتيجه خيلي زود آن پراکسي ها غير قابل استفاده ميشوند.
راه هاي تکنيکي البته محدود به استفاده از پراکسي هاي عمومي نيستند. مثلأ شما ميتوانيد اگر دوستي خارج از ايران داريد، که به اينترنت در منزلش وصل است، از او خواهش کنيد در کامپيوتر منزلش يک پراکسي خصوصي درست کند، و آدرسش را به شما بدهد، که شما براي ديدن سايت هاي مورد علاقه تان از آن پراکسي استفاده کنيد، و آن يک آدرس عمومي نيست که دولت بتواند از آن اطلاع داشته باشد که آنرا فيلتر کند.
راه ديگر هم اين است که پراکسي هائي هستند که با اي ميل کار ميکنند و شما آدرس وبي که نميتوانيد دسترسي پيدا کنيد را با اي ميل به آنها ميفرستيد، و آنها صفحه اول را با اي ميل برايتان ميفرستند، بعد هرلينکي را که کليک کنيد، صفحه مربوط به آن لينک براي شما با اي ميل ارسال ميشود و دوباره هر لينکي را که کليک کنيد همينطور با اي ميل دريافت ميکنيد. البته تا آنجا که من ارائه دهندگان اين گونه سرويس را ديده ام ، تعداد صفحات مجاني کم است، و خيلي زود براي هر صفحه بايستي پول بدهيد، که اين راه را خيلي گران ميکند و همچنين خيلي خسته کننده مگر آنکه کسي اين روش را در داخل براوزر بسازد، که البته بعد هم رژيم ميتواند آن IP را رديابي کند و پورت اي ميل آن آي پي را بلوک کند.
غير از راه هاي تکنيکي موجود، و يا آنچه در بالا گفتم، ميتوان راه هاي تازه تري نيز اختراع کرد. بنظر من ميتوان در خود براوزر مايکروسافت IE يا نت اسکيپ Netscape يا موزيلاMozilla تغييراتي داد و آنها را براي دسترسي به پراکسي توانمندتر کرد. مثلأ اگر خود براوزر بتواند بفهمد آدرسي بلوک است و اتوماتيک از پراکسي اي که کارآ باشد استفاده کند، براي هر کاربر معمولي کامپيوتر کار مطالعه سايت هاي فيلتر شده راحت تر ميشود.
همچنين اگر توليد کننده براوزر نظير مايکروسافت سازنده Internet Explorer-IE يک سري آدرس پراکسي درست کند که اعلام نشده باشند و آن آدرسها رمزيencrypted شده باشند، و در داخل براوزر يک کُدي باشد که بطور رندام random آدرس پراکسي مختلفي را هر بار که براوزر ميخواهد به کسي وصل شود را بوجود آورد، و يک کليدي درست کند که با سازنده براوزر مثلأ مايکروسافت تماس بگيرد و هر دفعه آدرس IP معيني را دو طرف توافق کنند که از آن بعنوان پراکسي استفاده کنند، هر چند خود آدرس رمزيencrypted بماند، در آنصورت کاربر ميتواند بدون آنکه بداند آن آدرس چيست، و يا حتي بداند که پراکسي چگونه کار ميکند، از سرويس استفاده کند، و فقط اسم سايت فيلتر شده را طبق معمول وارد کند، و سايت را ببيند بدون آنکه حتي بداند سرويس پراکسي اين تماس را ممکن کرده است.
البته اگر دولت جمهوري اسلامي بخواهد تمام چنان آدرس هاي پراکسي که مايکروسافت IE يا نت اسکيپ Netscape يا موزيلاMozilla بسازند را کشف کند و فيلتر کند، بايستي استفاده براوزر را با ابزاري اتوماتيک تکرار کند، و آن آدرسهاي رندام random را با مانيتور کردن ترافيک شبکه کشف کند، که کار ساده اي نيست، و مانند کشف کدهاي رادار خيلي طول ميکشد، بويژه اگر تعداد آدرسهاي موجود در ذخيره پراکسي چند مليون باشد. تازه هر چند ماه يکبار کمپاني اي مثل مايکروسافت ميتواند آن آدرسها را عوض کند و update براي براوزر خود بفرستد که در نتيجه آدرس رندام random اينبار از ذخيره pool جديد انتخاب ميشوند. به هر حال چنين اختراع و کاري ازدست شرکتهائي نظير مايکروسافت، نت اسکيپ، موزيلا و ديگر سازندگان براوزر هاي وب بر ميايد.
البته راه هاي تکنيکي ديگري نيز هستند. مثلأ ياهو يا گوگل ميتوانند مقدار web caching سايتهاي فيلتر شده را در درون جستجوگر خودافزايش دهند مثل آرشيو هاي اينترنتي و به اين صورت آن سايت ها از طريق موتورهاي جستجوگر خوانده شوند ونه مستقيم.
يا اينکه اين موسسات اجازه دهند کاربرانشان که در سيستم آنها حساب دارند بتوانند پراکسي خصوصي خود را روي سيستم آنها بسازند و به اين شکل از آن پراکسي براي خواندن مطالبي که در ايران فيلتر ميشوند استفاده کنند.
***
آنچه هدف من در اين مقاله است هيچيک از اين راه هاي تکنيکي نيست، که به هر حال ايجاد بيشتر آنها در توان هيچ کاربر اينترنتي بطور مستقيم نيست.
ما امروز حدود 4 تا 6 ميليون کاربر اينترنت در ايران داريم. بسياري از کاربران وارد تر به کامپيوتر و اينترنت مطالب سايت ها را از طريق اي ميل از دوستان يا از ليست هاي خبري يا از طريق پراکسي ميگيرند. بنظر من اگر همه کساني که دسترسي به اينترنت دارند، سايت درست کنند و در سايت خود مطالب سايت هاي فيلتر شده را که مييابند را بگذارند، رژيم که نميتواند 4 تا 6 ميليون نفر را دستگير کند، و ديگر رژيم يا مجبور ميشود همه آنها را بلوک کند که کل سيستم اينترنت در ايران را فلج کرده است، و در تضاد با دلائل اقتصادي و سياسي اي است که اصلأ به اينترنت اجازه رشد داده است، و يا که عملأ فيلترينگ رژيم کارائي اش را از دست ميدهد.
در واقع فرق راديو، که در گذشته رژيم ها با پارازيت آنها را فلج ميکردند، و اينترنت، در اين است، که شنونده راديو نميتوانست براحتي فرستنده در داخل کشورش درست کند، برنامه ها را تجديد پخش کند، و در نتيجه راديوهاي خارجي براحتي با پارازيت سانسور ميشدند. در صورتيکه در سيستم اينترنت هر کاربر براحتي ميتواند خود فرستنده باشد، و آنهم نه بمعني فوروارد کردن اي ميل، بلکه بمعني ساختن سايت خود چه با استفاده از وبلاگ، چه استفاده از سرويس هاي وب هوستينگ هاي بسيار ارزان که در ايران و خارج فراوانند، و رژيم نميتواند همه آنها را بلوک کند. مضافأ آنکه با استفاده از آي پاد کستينگ PodCasting که در واقع با يک دستگاه ساده mp3 مثل iPod ميشود فرستنده راديوئي اف ام و حتي سرور وب درست کرد ، و بيش از 60 گيگ مطلب تصويري و صوتي و چاپي روي آن گذاشت و در دسترس دوستان و خانوده قرار داد، در شبکه خصوصي دور وبر محل زندگي.
يک مسأله که ممکن است کاربران با آن روبرو شوند مسأله CopyRight حق طبع و نشر است. بعضي سايت ها اصلأ CopyRight حق طبع و نشر نگذاشته اند تا هرکسي مطلبي را خواست در جاي ديگري منتشر کند، مسأله اي نداشته باشد. اما اگر مطمئن نيستيم که سايتي موافق يا مخالف تجديد چاپ مطلبشان هستند يا نه، ميتوانيم از آنها بپرسيم. اما کلأ تا آنجا که من اطلاع دارم در اکثر کشورها اگر مطلبي بخاطر سود مالي تجديد چاپ نشده باشد و فقط براي اطلاع رساني باشد، از نظر قوانين CopyRight حق طبع و نشر مسأله اي نيست، اما بهرحال بهتر است اين موضوع را نيز در جائي که زندگي ميکنيم از کساني که قوانين آن کشور را ميدانند سؤال کنيم. نوشته هاي من در سايت شخصي ام [http://www.ghandchi.com] علامت CopyRight ندارند و تجديد چاپ آنها در هر جا بلا مانع است و مطالب ديگران يا سايت هاي ديگر را هم از اين نظر ميتوانيد دقت کنيد که بعدأ مسأله نشود.
خلاصه کنم بنظر من براي مقابله با فيلترينگ در اينترنت همه 4 تا 6 ميليون نفر کاربر آن در ايران بايستي فعاليت کنند. ديگر دوران اوليه اينترنت نيست که تعداد معدودي در آن فعال بودند و رژيم جمهوري اسلامي هم با آن کاري نداشت [نگاه کنيد به مقاله هوشيار نراقي درباره اولين روزهاي اينترنت http://www.cappuccinomag.com/internet/000611.shtml]. موفقيت اينترنت در عين حال با خود سرکوب رژيم را به اين عرصه آورده است. رژيمي که تا سالها کارش فقط توقيف روزنامه ها بود، حالا هرثانيه وب لاگ ديگري را فيلتر ميکند.
کار ديگر رژيم هم اين بوده است که نظير عرصه روزنامه ها و کتاب ها، از يکسو با سانسور و سرکوب عمل کند، و از سوي ديگر انديشمندان را به خود سانسوري ميکشد. هرچند من درک ميکنم که برخي سايت هاي ايران به اين روش توانسته اند دوام آورند، اما حتي براي خيلي از آنها نيز، وقتي سايت هاي ديگر حذف شدند، نوبت به آنها رسيد، هرچند خيلي هم در سايتشان خود سانسوري ميکردند. در واقع وقتي من اولين مقاله ام را راجع به استفاده از پراکسي براي کمک به سايت هاي ممنوع شده نوشتم، هنوز سايت خود من فيلتر نشده بود. امروز حتي سايت هاي علمي و مستند هم از فيلتر رژيم در امان نيستند.
باز هم تکرار ميکنم که من آنها که خود سانسوري ميکنند را درک ميکنم، و هدفم کوچک کردن آنها نيست. بلکه ميخواهم بگويم که مبارزه 4 تا 6 ميليون کاربر اينترنت با فيلترينگ و سانسور که من اشاره کردم، به اين سايت ها هم ، يا بعد از فيلتر شدنشان کمک ميکند، يا که باعث ميشود که رژيم نتواند براحتي آنها را هم فيلتر کند. نميشود 6 ميليون نفر را کشت. نميشود 6 ميليون روزنامه را بست. و اينترنت اين را ممکن کرده است که بيش از 6 ميليون سايت در ايران بوجود آيد.
به اميد روزي که در ايراني بدون سانسور زندگي کنيم
سام قندچي، ناشر و سردبير
ايرانسکوپ
http://www.iranscope.com
29 شهريور 1384
September 20, 2005
مقالات مرتبط:
http://www.radiofarda.com/culture_article/2005/9/88ca6aae-6135-402c-ba98-15b4e3a57238.html
http://www.ghandchi.com/407-FilteredSite-plus.htm
http://www.ghandchi.com/271-Censorship.htm
http://www.ghandchi.com/119-Proxy.htm
http://www.rferl.org/featuresarticle/2005/11/2fdba63a-153a-4268-af4b-e6ebcf54e9ef.html
متن مقاله به زبان انگليسي
http://www.ghandchi.com/Anti-filteringEng.htm
Anti-filtering Technical Solution
Sam Ghandchi
Dear Readers,
I have discussed the issue of Internet filtering by the Islamic Republic of Iran (IRI) in many articles. In fact, the issue of filtering by countries like Iran and China has been discussed by many other authors as well and the following article by Ron Synovitz is an excellent explanation of what we are facing:
http://www.rferl.org/featuresarticle/2005/11/2fdba63a-153a-4268-af4b-e6ebcf54e9ef.html
I made a technical suggestion in my September 20th article on this topic and also in my interview with Behnam Nateghi of Radio Farda which is linked below, I explained how to make bypassing IRI Internet filtering possible and easy, using my suggested technical solution:
http://www.radiofarda.com/culture_article/2005/9/88ca6aae-6135-402c-ba98-15b4e3a57238.html
Below is the translation of my suggestion which I hope the companies I have noted to consider, and at the end I have included the links to my original article on the topic:
"If a maker of browsers such as Microsoft, which is the maker of Internet Explorer(IE), creates a series of proxy servers with *unannounced* separate IP addresses and if those addresses are encrypted inside the IE browser code, and if inside the browser code to have a randomizer to pick one of them each time the browser needs to access a proxy site, and if it makes a *key* to contact the maker of the browser and each time the two sides agree on an IP address to use the related proxy, yet the address to stay encrypted, and that way the user without knowing what the IP address of the proxy is, or even without knowing how proxy works, can use the service, and the user is only entering the name of the filtered site in the browser as usual, and can see the site without even knowing that the proxy service has made this access possible.
"Of course, if the Islamic Republic wants to decipher and filter all such proxy addresses that IE or Netscape or Mozilla make, they will have to use the browser together with an automated tool repeatedly, and by monitoring the network traffic, to analyze the IP addresses that are generated and used, and like deciphering radar codes, it will take a long time, and especially if the number of addresses in the pool are a few millions. Of course, every few months a company like Microsoft can change the addresses and send a definition update to IE users and thus the random IP address will now be picked from a new pool. At any rate, such an invention and work can be done by companies like Microsoft, Netscape, Mozilla, and other web browser makers.
"Of course, there are other technical solutions too. For example, yahoo or google can allow their users, who have user account with them, to create private proxies in the yahoo system on the net and this way the users can use those proxy servers, to read the content that are filtered in Iran.
"In the absence of all such tools, people can ask their friends and relatives who live abroad to create private proxy servers at their home, and give the private proxy address to the friends in Iran and such addresses will not be known to IRI to filter. But certainly the other more basic solutions that I first suggested are the solutions for the public, because they do not rely on one's friends having 24-hour live network and technical expertise to help."
Best Regards,
Sam Ghandchi, Editor/Publisher
IRANSCOPE
http://www.iranscope.com
December 14, 2005
Full Article in English
http://www.ghandchi.com/424-filtershekanEng.htm
How to Neutralize IRI Filtering
Sam Ghandchi
Three years ago in March 2002, I wrote an article about using proxy servers to read the Internet content that are filtered [http://www.ghandchi.com/119-Proxy.htm]. At the time, only a few political sites were censored by Islamic Republic of Iran (IRI) using filtering, and the regime did not acknowledge that it was doing it. Still the Internet was not that important for the regime and IRI was busy shutting down the newspapers.
And those who were technically doing the work of IRI's filtering, and were seemingly the builders of the Internet in parts of Iran, when I confronted them on a Usenet newsgroup, and asked them directly about their filtering, they answered that they were filtering the porn sites, which showed that they were involved in the work of filtering in Iran. I told them that an Internet user like a family can decide the kind of content they like for themselves or their children and filter their accessed content accordingly, but the regime cannot decide this for all companies and the people of Iran.
In the meantime, I noted a couple of political sites that I had heard were filtered in the Internet access of school networks in Iran at the time, schools that these people were involved with, and they answered that those are the terrorists, and I then asked them if those people were doing terrorist activities on their Internet site, and asked what guarantees that they will not do the same censorship about others tomorrow.
They became silent and did not answer and it has been years that they are not saying how much they were part of this censorship in Iran and did the technical work of filtering for IRI, today that not only very moderate political sites are not tolerated by IRI, but even the most important discussions of documentaries and science and history sites are censored in Iran.
I hope one day these people to come forward and tell the world how this Evin prison of the Internet was built in IRI. This is not a personal matter and the same way that the likes of Oppenheimer after World War II acknowledged their mistake, these people also owe this to the Iranian people.
This is how our people are being deprived of access to knowledge and thought, and these people do not say that they had used their knowledge of computers and the Internet to serve IRI this way and still do. Yes, the mollahs are not the ones making the filters, but it is the computer experts, when some of them, are still thinking that they are helping the Iranian people with their knowledge, when they do this wicked job of filtering for money, and such a pity that if fifty years ago the scientists who made the atomic bomb, were ashamed of their work for years,whereas today some people who at first wanted the spread of knowledge and the Internet in Iran, have changed and have become the makers of the prison fence of Internet filtering around Iran.
A year after the above article, and the noted discussions, the main censor of Iran's political sites happened in May 2003. I remember that at the time Dr. Shaheen Fatemi in his Iran va Jahan site announced the filtering of his site and still my Iranscope site had not been filtered, but I immediately updated my article about how to technically do counter filtering, and noted that by using proxy servers, one could go around filtering [Please see the postscript to my article http://www.ghandchi.com/119-Proxy.hm] which was also published by Iran va Jahan at the time [http://iranvajahan.net/cgi-bin/news_en.pl?l=en&y=2003&m=05&d=12&a=11]. I also published a listing of the filtered web sites that I had received at that time [http://iranscope.ghandchi.com/0103-Banned_Websites.htm].
Three years after I had noted about censorship through filtering of the Internet, today even the documentary and news sites that the regime does not like, are filtered and the number of filtered sites has been noted as 600,000 to a million and it is said that IRI is now using semantic filtering, which means that they have a database of a great number of words that are given to the system and depending on how the content of a website uses a number of these words, the site gets filtered. Not only the documentary news sites, like my futuristic news portal site of Iranscope.com, but even my personal site [http://www.ghandchi.com] is filtered, that I wrote about in an article in May this year [http://www.ghandchi.com/407-FilteredSite.htm].
The truth is that one cannot expect any more from a regime that executes someone like Esmail Mohammadi who had not been involved in any armed activity against the regime and had only done political activism against the regime [http://groups.yahoo.com/group/IranscopeNews/message/6345] and what else can one expect of a regime that pushes the opponents like Ganji, Mohammadi, Tabazadi, and Darab-zand to the border of death in the IRI prisons. If censorship has been reduced at any particular time, it has been because of people's protests, economic needs, and international pressures, or else the wishes of the retrogressive leaders has been to shut down the newspapers, radios, televisions, and as Ayatollah Jannati had tried for years, they would not even allow the Internet to enter Iran to have the need to filter it..
***
Here the topic of my discussion is not about activities in the UN against the Internet filtering, IRI censorship in Iran, or the violations of human rights by the Islamic Republic of Iran, which I have discussed in other articles [http://www.ghandchi.com/209-UN.htm]. My topic here is how to *directly* counter the filtering.
Three years ago I wrote of a technical way to use the proxy and since then a great number of public proxies have been made for Iran, and most of them are free, and they provide very good service and this shows that many have recognized the need of our people in this area and have made a commitment to help. But most of these proxies themselves are either filtered or are filtered quickly. Even some institutions that make a new proxy every few weeks, and their proxies are of very high quality, are immediately filtered by IRI, and therefore become useless very quickly.
Of course, the technical solutions are not limited to public proxies. For example, if you have a friend living outside of Iran, who has Internet access at home, you can ask them to set up a private proxy at home, and to give you its address, and you can use that proxy to read the sites of your interest, and the address is not public for the regime to know it to filter.
Another way is that there are proxies that work by email and you send the web address of the site that you want to access by email, and they will send you the front page, and then you click on the links that you want to access, and the page related to those links will be sent to you by email and again you can click and again receive by other pages email. Of course, as far as I have seen the providers of this kind of service, the number of pages one can retrieve free are very little and soon one has to pay for each page making this a very expensive solution and also very tiresome, unless one can build this method inside the Internet browser itself, and of course once that happens the regime can trace the IP address and block the email port too.
Beside the existing technical options, and the solutions I noted above, one can invent new ways too. In my opinion, inside Microsoft's IE, Netscape's browser, or Mozilla browser one can make modification to make them stronger to access proxy servers. For example, if the browser can understand an address is blocked and automatically use an effective proxy server, it will make accessing filtered sites very easy for ordinary computer users.
Also if a maker of browser like Microsoft which is the maker of Internet Explorer (IE) creates a series of proxy servers with *unannounced* separate IP addresses and if those addresses are encrypted inside the IE browser code, and if inside the browser code to have a randomizer to pick one of them each time the browser needs to access a proxy site, and if it makes a *key* to contact the maker of the browser and each time the two sides agree on an IP address to use the related proxy, yet the address to stay encrypted, and that way the user without knowing what the IP address of the proxy is, or even without knowing how proxy works, can use the service, and the user is only entering the name of the filtered site in the browser as usual, and can see the site without even knowing that the proxy service has made this access possible.
Of course, if the Islamic Republic wants to decipher and filter all such proxy addresses that IE or Netscape or Mozilla make, they will have to use the browser with an automated tool repeatedly, and by monitoring the network traffic to see the IP addresses that are generated and used, and like deciphering radar codes, it will take a long time, and especially if the number of addresses in the pool is a few millions. Of course, every few months a company like Microsoft can change the addresses and send a definition update to IE users and thus the random IP address will now picked from a new pool. At any rate, such an invention and work can be done by companies like Microsoft, Netscape, Mozilla, and other web browser makers.
Of course, there are other technical ways too. For example, yahoo or google can increase the web caching of the filtered sites in their search engines, like the Internet archives, and this way those sites can be read from the Internet sites rather than direct.
Or those companies can allow their users who have user account with them to create private proxies in the yahoo system on the net and this way the users can use those proxy servers to read the content that are filtered in Iran.
***
These technical solutions were not my goal in this article, and actually most of these solutions are not directly doable by the Internet users.
We have about 4 to 6 million Internet users in Iran. Many of the more expert users of computers and the Internet can get to the materials of web sites by email from friends or thru the news lists or by proxy servers. In my opinion, if all those who have access to the Internet, create their own sites, and if they put the content of the filtered sites in their own sites, regime cannot arrest 4 to 6 million people, and either the regime will have to block them all which will paralyze the whole Internet system in Iran, which is in conflict with the economic and political reason that Internet was allowed to grow in Iran in the first place, or else in practice regime's filtering will lose its effectiveness.
In fact, the difference of radio, where the past regimes would paralyze them by static, and the Internet, is that the listener of a radio could not make his/her own broadcast station inside his/her country to re-broadcast the programs, and therefore the foreign radios were easily censored by static. Whereas in the Internet system, every user can also be a broadcaster, and not just in the sense of forwarding email, but in the sense of building one's own site, whether by using a blog or by using the services of a webhosting company which are cheap both in Iran and abroad, and regime cannot block them because they are so many. Moreover, by using PodCasting which uses a simple mp3 player that turns into an FM radio and even one can make a web server with it and have more than 60 gig of video, audio, and text on it to share with friends and family, in a private network in one's vicinity.
One problem such approach can create is the issue of copyright. Some sites do not have a copyright statement so that anybody can take the material and publish elsewhere and not have any problems. But if one is not sure whether the site agrees or does not agree to reprint their material then one can ask them. But in general as far as I know in most countries if a content is not reprinted for money revenues and if it is just for information sharing, the copyright laws are not an issue, but it is still better to ask about this issue about the laws of the place we live in from people who know about the law in our residence. My own personal site http://www.ghandchi.com does not have the CopyRight symbol and the reprint of my writings anywhere are thus unhampered, but you can read these rights statements on articles of others, or other sites, carefully so that they do not become an issue later.
Let me sum up that in my opinion to counter filtering of the Internet all the 4 to 6 million Iranian users should take action. It is not the early days of the Internet anymore where the ones active on it were limited and the IRI did not care to have much to do with it either [See Hooshyar Naraghi's article about the early days of the Internet http://www.cappuccinomag.com/internet/000611.shtml]. The success of the Internet at the same time brings the suppression by the IRI regime. A regime that for years had spent its time closing the newspapers, now is filtering weblogs every second.
The other work of the regime has been that, the same way as in the realm of newspapers and books, on one side it uses censorship and suppression, and on the other side it pushes the thinkers to self-censor themselves. Although I understand those sites in Iran that have lasted by using this method, but many of them, when the other sites are eliminated, will have their turn to be filtered, even they do all the self-censorship possible. In fact, when I wrote my first article about using the proxy servers to help the banned sites, my own site had not been filtered yet. Today even many scientific and documentary sites are not free of IRI filtering.
Again I repeat that I understand those who do self-censorship and my goal is not to belittle their efforts. But I want to say that the efforts of 4 to 6 million Internet users to counter Internet filtering and censorship that I suggested, will also help these sites themselves, after they are filtered, or that it will cause the regime not to be able to filter sites so easily. The regime cannot kill 4 to 6 million people. They cannot close 6 million newspapers. And Internet has made it possible to have 6 million sites in Iran.
Hoping for a day to live in an Iran with no censorship,
Sam Ghandchi, Editor/Publisher
IRANSCOPE
http://www.iranscope.com
Sept 20, 2005
Related Articles:
http://www.radiofarda.com/culture_article/2005/9/88ca6aae-6135-402c-ba98-15b4e3a57238.html
http://www.ghandchi.com/407-FilteredSite-plus.htm
http://www.ghandchi.com/271-Censorship.htm
http://www.ghandchi.com/119-Proxy.htm
http://www.rferl.org/featuresarticle/2005/11/2fdba63a-153a-4268-af4b-e6ebcf54e9ef.html
-------------------
Theoretical Articles
http://www.ghandchi.com
All Articles
http://www.ghandchi.com/SelectedArticles.html
سام قندچي
خوانندگان عزيز ،
من مسأله فيلترينگ اينترنت توسط جمهوري اسلامي را در چند مقاله بحث کرده ام. در واقع موضوع فيلترينگ اينترنت توسط کشورهائي نظير ايران و چين بوسيله نويسندگان زيادي مورد بحث قرار گرفته و مقاله زير توشته ران سينوويتس توضيح بسيار عالي از معضلي است که ما در پيش روي داريم:
http://www.rferl.org/featuresarticle/2005/11/2fdba63a-153a-4268-af4b-e6ebcf54e9ef.html
من پيشنهاد تکنيکي اي در مقاله 20 سپتامبر خود و نيز در مصاحبه ام با بهنام ناطقي از راديو فردا در ماه سپتامبر که در زير لينک شده، مطرح کردم که چگونه از طريق راه حل تکنيکي پيشنهادي من عبور از فيلترينگ جمهوري اسلامي را ميشود ممکن و آسان کرد:
http://www.radiofarda.com/culture_article/2005/9/88ca6aae-6135-402c-ba98-15b4e3a57238.html
آنچه در زير ميايد پيشنهاد تکنيکي من است که اميدوارم شرکت هائي که ذکر کرده ام اين طرح را در نظر بگيرند و در پايان اين سطور من لينک هاي به مقاله اي که اول در آن اين طر ح را مطرح کردم، درج کرده ام:
"اگر توليد کننده Browser براوزر نظير Microsoftمايکروسافت که سازنده Internet Explorer-IEاينترنت اکسپلورر است، يک سري سرور پراکسي با آدرس هاي پراکسي جداگانه درست کند که اعلام نشده باشند و آن آدرسها در درون براوزر رمزيencrypted شده باشند، و در داخل براوزر يک کُدي باشد که بطور رندام random آدرس پراکسي مختلفي را هر بار که براوزر ميخواهد به سايتي وصل شود را بوجود آورد، و يک کليدي درست کند که سيستم با سازنده براوزر مثلأ مايکروسافت اتوماتيک بر روي اينترنت تماس بگيرد و هر دفعه دو طرف بر روي آدرس IP معيني توافق کنند که از آن بعنوان پراکسي استفاده کنند، هر چند خود آن آدرس رمزيencrypted بماند و نشان داده نشود، در آنصورت کاربر ميتواند بدون آنکه بداند آن آدرس چيست، و يا حتي بداند که پراکسي چگونه کار ميکند، از سرويس استفاده کند، و فقط اسم سايت فيلتر شده را طبق معمول وارد کند، و سايت را ببيند بدون آنکه حتي بداند سرويس پراکسي اين تماس را ممکن کرده است.
البته اگر دولت جمهوري اسلامي بخواهد تمام چنان آدرس هاي پراکسي که مايکروسافت IE يا نت اسکيپ Netscape يا موزيلاMozilla بسازند را کشف کند و فيلتر کند، بايستي استفاده براوزر را همراه با ابزاري اتوماتيک تکرار کند، و آن آدرسهاي رندام random را با نظارت مانيتور کردن ترافيک کامپيوتر مورد استفاده با شبکه اينترنت کشف کند، که کار ساده اي نيست، و مانند کشف کدهاي رادار خيلي طول ميکشد، بويژه اگر تعداد آدرسهاي موجود در ذخيره پراکسي چند مليون باشد. تازه هر چند ماه يکبار کمپاني اي مثل مايکروسافت ميتواند آن آدرسها را در درون کُد براوزر خود عوض کند و update براي براوزر هاي خود بفرستد که در نتيجه آدرس هاي رندام random جديد، اينبار از ميان ذخيره pool جديد انتخاب ميشوند. به هر حال چنين اختراع و کاري ازدست شرکتهائي نظير مايکروسافت، نت اسکيپ، موزيلا و ديگر سازندگان براوزر هاي وب بر ميايد.
البته راه هاي تکنيکي ديگري نيز هستند. مثلأ ياهو يا گوگل ميتوانند اجازه دهند کاربرانشان که در سيستم آنها حساب دارند بتوانند پراکسي خصوصي خود را روي سيستم مثلاً ياهو بسازند و به اين شکل از آن پراکسي براي خواندن مطالبي که در ايران فيلتر ميشوند استفاده کنند.
در شرايط عدم وچود چنين ابزارهائي مردم ميتوانيد اگر دوستي خارج از ايران دارند، که به اينترنت در منزلش وصل است، از او خواهش کنند در کامپيوتر منزلش يک پراکسي خصوصي درست کند، و آدرس آن پراکسي را به آن ها بدهد، که براي ديدن سايت هاي مورد علاقه از آن پراکسي استفاده کنند، و آن يک آدرس پراکسي عمومي نيست که دولت بتواند از آن اطلاع داشته باشد که آنرا فيلتر کند. اما مطمئناً راه هاي پايه اي تري که اول پيشنهاد کردم راه حل واقعي براي عموم است زيرا بر اين فرض که کاربر دوستي در خارج داشته باشد که 24 ساعته به اينترنت وصل باشد و تخصص تکنيکي لازم براي درست کردن و نگهداري سرور پراکسي را داشته باشد، متکي نيست."
با سپاس از توجه شما،
سام قندچي، ناشر و سردبير
ايرانسکوپ
http://www.iranscope.com
23 آذر 1384
December 14, 2005
کل مقاله به فارسي
http://www.ghandchi.com/424-filtershekan.htm
چگونه فيلترينگ جمهوري اسلامي را خنثي کنيم
سام قندچي
بيش از سه سال پيش در مارس 2002 من مقاله اي نوشتم درباره استفاده از پراکسي براي خواندن مطالب اينترنت که فيلتر شده اند [http://www.ghandchi.com/119-Proxy.htm]. در آنزمان تازه تعداد بسيار معدودي از سايتهاي سياسي از طريق جمهوري اسلامي بوسيله فيلترينگ سانسور ميشدند و رژيم هم اصلأ نميگفت چنين کاري ميکند. هنوز براي رژيم اينترنت آنقدر مهم نبود و مشغول بستن روزنامه ها بود.
آنها هم که از نظر تکنيکي کار فيلترينگ رژيم را ميکردند، و ظاهرأ سازنده شبکه اينترنت در بخشي از ايران بودند، وقتي من در يک گروه خبري اينترنتي از آنها مستقيمأ اين سؤال را کردم گفتند که سايت هاي سکسي را براي مدارس فيلتر ميکنند، که نشان ميداد در اين کار درگير بودند. من به آنها گفتم که يک کاربر اينترنتي مثل يک خانواده ميتواند آنگونه محتوائي را که دوست دارد براي خود يا کودکان خانواده فيلتر کند، نه آنکه رژيم براي همه موسسات و مردم ايران تصميم بگيرد.
در عين حال يکي دو سايت سياسي را هم نام بردم که شنيده بودم در شبکه اينترنتي مدارس ايران که اين افراد در ساختن آن درگير بودند فيلتر شده بودند، و آنها جواب دادند که آن ها تروريست هستند، و بعد پرسيدم که آيا آنها در اينترنت کار تروريستي ميکردند، و پرسيدم که چه تضميني هست که شما همين سانسور را فردا درباره ديگران بکار نبريد.
آنها ديگر ساکت شدند و جوابي ندادند و سالها ست نميگويند که چقدر آنها دست اندر کار اين سانسور در ايران و کار تکنيکي براي ايجاد فيلتر هستند، زماني که امروز در ايران نه تنها سايتهاي بسيار معتدل سياسي هم تحمل نميشوند، بلکه مهمترين بحث هاي مستند و علمي و تاريخي بخاطر فيلترينگ سايت هاي مستند سانسور ميشوند.
من آرزو دارم روزي اين افراد به جلو بيايند و به جهان بگويند که چگونه اين زندان اوين براي اينترنت در ايران ساخته شد. اين موضوع شخصي نيست و همانطور که امثال اوپن هايمر پس از جنگ دوم جهاني به اشتباه خود اذعان کردند، اين ها نيز اين را به ملت ايران مديونند.
به اينگونه، مردم ما از دسترسي به دانش و انديشه محروم ميشوند، و اين افراد هم نميگويند که از علم خود در زمينه اينترنت و کامپيوتر چه خدمتي به جمهوري اسلامي ايران کرده و ميکنند. بله اين آخوند ها نيستند که فيلتر ميسازند، بلکه اين متخصصين کامپيوترند که برخي شان هنوز فکر ميکنند با دانش خود به مردم ايران خدمت ميکنند، وقتي براي پول به اين کار شنيع فيلترينگ مشغولند، و چه مايه تأسف است که اگر پنجاه سال پيش دانشمنداني از علم دانش فيزيک هسته اي بمب ساختند و سالها از کار خود سرافکنده شدند، امروز نيز عده اي که ابتدا خواهان گسترش دانش و اينترنت به ايران بودند، به سازندگان حصار زندان فيلترينگ به دور ايران تبديل شده اند.
يکسال بعد از مقاله بالا، و بحث هائي که ذکر کردم، سانسور اصلي سايت هاي سياسي در ماه مه سال 2003 شروع شد. به خاطر دارم در آن ماه آقاي دکتر شاهين فاطمي در سايت ايران و جهان ، خبر فيلتر سايت خود را اعلام کرد، و هنور سايت ايرانسکوپ خود من فيلتر نشده بود، اما من فورأ مقاله خود در مورد مقابله تکنيکي با فيلترينگ را روز به روز کردم ، و اشاره کردم که ميشود با پراکسي اين فيلترينگ را دور زد [نگاه کنيد به بعدالتحرير 11 مارس 2003 در مقاله http://www.ghandchi.com/119-Proxy.htm] که ايران و جهان نيز در آنزمان آنراچاپ کرد [http://iranvajahan.net/cgi-bin/news_en.pl?l=en&y=2003&m=05&d=12&a=11]. همچنين من ليستي از سايتهائي را که ممنوع شده بودند دريافت کردم که همانوقت چاپ کردم [http://iranscope.ghandchi.com/0103-Banned_Websites.htm].
سه سال بعد از اولين اشاره من به موضوع سانسور از طرق فيلترينگ اينترنت، ديگر حتي سايت هاي مستند و خبري هم که رژيم دوست نداشت فيلتر شدند و تعداد سايت هاي فيلتر شده از 600000 تا يک ميليون ذکر شده است و گفته ميشود که رژيم از فيلترينگ سمانتيک semantic هم استفاده ميکند، که معنايش اين است که تعداد زيادي لغت هاي معين به دستگاه داده ميشود و بر مبناي آنکه محتواي سايتي، تعداد معيني از اين لغت ها را استفاده کند، آن سايت فيلتر ميشود. ديگر نه تنها سايت هاي مستند خبري ، نظير سايت خبري ايرانسکوپ من، بلکه حتي سايت هائي نظير سايت شخصي من[http://www.ghandchi.com] هم فيلتر شدند، که در مقاله اي در ماه مه امسال درباره آن نوشتم [http://www.ghandchi.com/407-FilteredSite.htm] .
واقعيت اين است که از رژيمي که مخالفين سياسي خود نظير اسماعيل محمدي را که در هيچ عمليات مسلحانه اي نبود و فقط ضد رژيم فعاليت سياسي کرده بود را اعدام ميکند [http://groups.yahoo.com/group/IranscopeNews/message/6345] ، و ديگر مخالفين نظير گنجي ها ، محمدي ها، طبرزدي ها و داراب زند ها را در زندان ها تا مرز مرگ برده است، چه انتظار ديگري ميتوان داشت. اگر هم سانسور را زمانهائي کم کنند، بخاطر اعتراض مردم ، نيازهاي اقتصادي، و فشارهاي بين المللي است ، وگرنه آرزوي رهبران متحجر اين است که هرچه روزنامه و راديو و تلويزيون است را ببندند و همانگونه که سالها آيت الله جنتي سعي کرد، اصلأ به اينترنت اجازه ورود به ايران را ندهند تا که نيازي به فيلتر کردنش هم نباشد.
***
در اينجا موضوع بحث من فعاليت در سازمان ملل ضد فيلترينگ اينترنت، سانسور در ايران، يا تضييقات حقوق بشر توسط جمهوري اسلامي نيست، که درباره اش در مقالات ديگر بحث کرده ام [http://www.ghandchi.com/209-UN.htm] و موضوع اين مقاله من نيست. موضوع اين مقاله من راه هاي مقابله *مستقيم * با فيلترينگ است.
سه سال پيش، درباره راه حل تکنيکي استفاده از پراکسي نوشتم، و از آنزمان تا کنون، تعداد زيادي پراکسي عمومي براي ايران ساخته شده است، و بيشتر آنها هم مجاني هستند، و سرويس هاي خيلي خوب هم هستند، که نشان ميدهد خيلي ها نياز مردم ما دراين زمينه را درک کردند و همت به ياري کردند. اما اکثر اين پراکسي ها خود شان هم يا فيلتر شده اند، يا خيلي زود فيلتر ميشوند. حتي برخي از موسسات که هر چند هفته يک پراکسي جديد درست ميکنند، و پراکسي هايشان هم از کيفيت عالي برخوردار است، فورأ از طرف جمهوري اسلامي فيلتر ميشوند، و در نتيجه خيلي زود آن پراکسي ها غير قابل استفاده ميشوند.
راه هاي تکنيکي البته محدود به استفاده از پراکسي هاي عمومي نيستند. مثلأ شما ميتوانيد اگر دوستي خارج از ايران داريد، که به اينترنت در منزلش وصل است، از او خواهش کنيد در کامپيوتر منزلش يک پراکسي خصوصي درست کند، و آدرسش را به شما بدهد، که شما براي ديدن سايت هاي مورد علاقه تان از آن پراکسي استفاده کنيد، و آن يک آدرس عمومي نيست که دولت بتواند از آن اطلاع داشته باشد که آنرا فيلتر کند.
راه ديگر هم اين است که پراکسي هائي هستند که با اي ميل کار ميکنند و شما آدرس وبي که نميتوانيد دسترسي پيدا کنيد را با اي ميل به آنها ميفرستيد، و آنها صفحه اول را با اي ميل برايتان ميفرستند، بعد هرلينکي را که کليک کنيد، صفحه مربوط به آن لينک براي شما با اي ميل ارسال ميشود و دوباره هر لينکي را که کليک کنيد همينطور با اي ميل دريافت ميکنيد. البته تا آنجا که من ارائه دهندگان اين گونه سرويس را ديده ام ، تعداد صفحات مجاني کم است، و خيلي زود براي هر صفحه بايستي پول بدهيد، که اين راه را خيلي گران ميکند و همچنين خيلي خسته کننده مگر آنکه کسي اين روش را در داخل براوزر بسازد، که البته بعد هم رژيم ميتواند آن IP را رديابي کند و پورت اي ميل آن آي پي را بلوک کند.
غير از راه هاي تکنيکي موجود، و يا آنچه در بالا گفتم، ميتوان راه هاي تازه تري نيز اختراع کرد. بنظر من ميتوان در خود براوزر مايکروسافت IE يا نت اسکيپ Netscape يا موزيلاMozilla تغييراتي داد و آنها را براي دسترسي به پراکسي توانمندتر کرد. مثلأ اگر خود براوزر بتواند بفهمد آدرسي بلوک است و اتوماتيک از پراکسي اي که کارآ باشد استفاده کند، براي هر کاربر معمولي کامپيوتر کار مطالعه سايت هاي فيلتر شده راحت تر ميشود.
همچنين اگر توليد کننده براوزر نظير مايکروسافت سازنده Internet Explorer-IE يک سري آدرس پراکسي درست کند که اعلام نشده باشند و آن آدرسها رمزيencrypted شده باشند، و در داخل براوزر يک کُدي باشد که بطور رندام random آدرس پراکسي مختلفي را هر بار که براوزر ميخواهد به کسي وصل شود را بوجود آورد، و يک کليدي درست کند که با سازنده براوزر مثلأ مايکروسافت تماس بگيرد و هر دفعه آدرس IP معيني را دو طرف توافق کنند که از آن بعنوان پراکسي استفاده کنند، هر چند خود آدرس رمزيencrypted بماند، در آنصورت کاربر ميتواند بدون آنکه بداند آن آدرس چيست، و يا حتي بداند که پراکسي چگونه کار ميکند، از سرويس استفاده کند، و فقط اسم سايت فيلتر شده را طبق معمول وارد کند، و سايت را ببيند بدون آنکه حتي بداند سرويس پراکسي اين تماس را ممکن کرده است.
البته اگر دولت جمهوري اسلامي بخواهد تمام چنان آدرس هاي پراکسي که مايکروسافت IE يا نت اسکيپ Netscape يا موزيلاMozilla بسازند را کشف کند و فيلتر کند، بايستي استفاده براوزر را با ابزاري اتوماتيک تکرار کند، و آن آدرسهاي رندام random را با مانيتور کردن ترافيک شبکه کشف کند، که کار ساده اي نيست، و مانند کشف کدهاي رادار خيلي طول ميکشد، بويژه اگر تعداد آدرسهاي موجود در ذخيره پراکسي چند مليون باشد. تازه هر چند ماه يکبار کمپاني اي مثل مايکروسافت ميتواند آن آدرسها را عوض کند و update براي براوزر خود بفرستد که در نتيجه آدرس رندام random اينبار از ذخيره pool جديد انتخاب ميشوند. به هر حال چنين اختراع و کاري ازدست شرکتهائي نظير مايکروسافت، نت اسکيپ، موزيلا و ديگر سازندگان براوزر هاي وب بر ميايد.
البته راه هاي تکنيکي ديگري نيز هستند. مثلأ ياهو يا گوگل ميتوانند مقدار web caching سايتهاي فيلتر شده را در درون جستجوگر خودافزايش دهند مثل آرشيو هاي اينترنتي و به اين صورت آن سايت ها از طريق موتورهاي جستجوگر خوانده شوند ونه مستقيم.
يا اينکه اين موسسات اجازه دهند کاربرانشان که در سيستم آنها حساب دارند بتوانند پراکسي خصوصي خود را روي سيستم آنها بسازند و به اين شکل از آن پراکسي براي خواندن مطالبي که در ايران فيلتر ميشوند استفاده کنند.
***
آنچه هدف من در اين مقاله است هيچيک از اين راه هاي تکنيکي نيست، که به هر حال ايجاد بيشتر آنها در توان هيچ کاربر اينترنتي بطور مستقيم نيست.
ما امروز حدود 4 تا 6 ميليون کاربر اينترنت در ايران داريم. بسياري از کاربران وارد تر به کامپيوتر و اينترنت مطالب سايت ها را از طريق اي ميل از دوستان يا از ليست هاي خبري يا از طريق پراکسي ميگيرند. بنظر من اگر همه کساني که دسترسي به اينترنت دارند، سايت درست کنند و در سايت خود مطالب سايت هاي فيلتر شده را که مييابند را بگذارند، رژيم که نميتواند 4 تا 6 ميليون نفر را دستگير کند، و ديگر رژيم يا مجبور ميشود همه آنها را بلوک کند که کل سيستم اينترنت در ايران را فلج کرده است، و در تضاد با دلائل اقتصادي و سياسي اي است که اصلأ به اينترنت اجازه رشد داده است، و يا که عملأ فيلترينگ رژيم کارائي اش را از دست ميدهد.
در واقع فرق راديو، که در گذشته رژيم ها با پارازيت آنها را فلج ميکردند، و اينترنت، در اين است، که شنونده راديو نميتوانست براحتي فرستنده در داخل کشورش درست کند، برنامه ها را تجديد پخش کند، و در نتيجه راديوهاي خارجي براحتي با پارازيت سانسور ميشدند. در صورتيکه در سيستم اينترنت هر کاربر براحتي ميتواند خود فرستنده باشد، و آنهم نه بمعني فوروارد کردن اي ميل، بلکه بمعني ساختن سايت خود چه با استفاده از وبلاگ، چه استفاده از سرويس هاي وب هوستينگ هاي بسيار ارزان که در ايران و خارج فراوانند، و رژيم نميتواند همه آنها را بلوک کند. مضافأ آنکه با استفاده از آي پاد کستينگ PodCasting که در واقع با يک دستگاه ساده mp3 مثل iPod ميشود فرستنده راديوئي اف ام و حتي سرور وب درست کرد ، و بيش از 60 گيگ مطلب تصويري و صوتي و چاپي روي آن گذاشت و در دسترس دوستان و خانوده قرار داد، در شبکه خصوصي دور وبر محل زندگي.
يک مسأله که ممکن است کاربران با آن روبرو شوند مسأله CopyRight حق طبع و نشر است. بعضي سايت ها اصلأ CopyRight حق طبع و نشر نگذاشته اند تا هرکسي مطلبي را خواست در جاي ديگري منتشر کند، مسأله اي نداشته باشد. اما اگر مطمئن نيستيم که سايتي موافق يا مخالف تجديد چاپ مطلبشان هستند يا نه، ميتوانيم از آنها بپرسيم. اما کلأ تا آنجا که من اطلاع دارم در اکثر کشورها اگر مطلبي بخاطر سود مالي تجديد چاپ نشده باشد و فقط براي اطلاع رساني باشد، از نظر قوانين CopyRight حق طبع و نشر مسأله اي نيست، اما بهرحال بهتر است اين موضوع را نيز در جائي که زندگي ميکنيم از کساني که قوانين آن کشور را ميدانند سؤال کنيم. نوشته هاي من در سايت شخصي ام [http://www.ghandchi.com] علامت CopyRight ندارند و تجديد چاپ آنها در هر جا بلا مانع است و مطالب ديگران يا سايت هاي ديگر را هم از اين نظر ميتوانيد دقت کنيد که بعدأ مسأله نشود.
خلاصه کنم بنظر من براي مقابله با فيلترينگ در اينترنت همه 4 تا 6 ميليون نفر کاربر آن در ايران بايستي فعاليت کنند. ديگر دوران اوليه اينترنت نيست که تعداد معدودي در آن فعال بودند و رژيم جمهوري اسلامي هم با آن کاري نداشت [نگاه کنيد به مقاله هوشيار نراقي درباره اولين روزهاي اينترنت http://www.cappuccinomag.com/internet/000611.shtml]. موفقيت اينترنت در عين حال با خود سرکوب رژيم را به اين عرصه آورده است. رژيمي که تا سالها کارش فقط توقيف روزنامه ها بود، حالا هرثانيه وب لاگ ديگري را فيلتر ميکند.
کار ديگر رژيم هم اين بوده است که نظير عرصه روزنامه ها و کتاب ها، از يکسو با سانسور و سرکوب عمل کند، و از سوي ديگر انديشمندان را به خود سانسوري ميکشد. هرچند من درک ميکنم که برخي سايت هاي ايران به اين روش توانسته اند دوام آورند، اما حتي براي خيلي از آنها نيز، وقتي سايت هاي ديگر حذف شدند، نوبت به آنها رسيد، هرچند خيلي هم در سايتشان خود سانسوري ميکردند. در واقع وقتي من اولين مقاله ام را راجع به استفاده از پراکسي براي کمک به سايت هاي ممنوع شده نوشتم، هنوز سايت خود من فيلتر نشده بود. امروز حتي سايت هاي علمي و مستند هم از فيلتر رژيم در امان نيستند.
باز هم تکرار ميکنم که من آنها که خود سانسوري ميکنند را درک ميکنم، و هدفم کوچک کردن آنها نيست. بلکه ميخواهم بگويم که مبارزه 4 تا 6 ميليون کاربر اينترنت با فيلترينگ و سانسور که من اشاره کردم، به اين سايت ها هم ، يا بعد از فيلتر شدنشان کمک ميکند، يا که باعث ميشود که رژيم نتواند براحتي آنها را هم فيلتر کند. نميشود 6 ميليون نفر را کشت. نميشود 6 ميليون روزنامه را بست. و اينترنت اين را ممکن کرده است که بيش از 6 ميليون سايت در ايران بوجود آيد.
به اميد روزي که در ايراني بدون سانسور زندگي کنيم
سام قندچي، ناشر و سردبير
ايرانسکوپ
http://www.iranscope.com
29 شهريور 1384
September 20, 2005
مقالات مرتبط:
http://www.radiofarda.com/culture_article/2005/9/88ca6aae-6135-402c-ba98-15b4e3a57238.html
http://www.ghandchi.com/407-FilteredSite-plus.htm
http://www.ghandchi.com/271-Censorship.htm
http://www.ghandchi.com/119-Proxy.htm
http://www.rferl.org/featuresarticle/2005/11/2fdba63a-153a-4268-af4b-e6ebcf54e9ef.html
متن مقاله به زبان انگليسي
http://www.ghandchi.com/Anti-filteringEng.htm
Anti-filtering Technical Solution
Sam Ghandchi
Dear Readers,
I have discussed the issue of Internet filtering by the Islamic Republic of Iran (IRI) in many articles. In fact, the issue of filtering by countries like Iran and China has been discussed by many other authors as well and the following article by Ron Synovitz is an excellent explanation of what we are facing:
http://www.rferl.org/featuresarticle/2005/11/2fdba63a-153a-4268-af4b-e6ebcf54e9ef.html
I made a technical suggestion in my September 20th article on this topic and also in my interview with Behnam Nateghi of Radio Farda which is linked below, I explained how to make bypassing IRI Internet filtering possible and easy, using my suggested technical solution:
http://www.radiofarda.com/culture_article/2005/9/88ca6aae-6135-402c-ba98-15b4e3a57238.html
Below is the translation of my suggestion which I hope the companies I have noted to consider, and at the end I have included the links to my original article on the topic:
"If a maker of browsers such as Microsoft, which is the maker of Internet Explorer(IE), creates a series of proxy servers with *unannounced* separate IP addresses and if those addresses are encrypted inside the IE browser code, and if inside the browser code to have a randomizer to pick one of them each time the browser needs to access a proxy site, and if it makes a *key* to contact the maker of the browser and each time the two sides agree on an IP address to use the related proxy, yet the address to stay encrypted, and that way the user without knowing what the IP address of the proxy is, or even without knowing how proxy works, can use the service, and the user is only entering the name of the filtered site in the browser as usual, and can see the site without even knowing that the proxy service has made this access possible.
"Of course, if the Islamic Republic wants to decipher and filter all such proxy addresses that IE or Netscape or Mozilla make, they will have to use the browser together with an automated tool repeatedly, and by monitoring the network traffic, to analyze the IP addresses that are generated and used, and like deciphering radar codes, it will take a long time, and especially if the number of addresses in the pool are a few millions. Of course, every few months a company like Microsoft can change the addresses and send a definition update to IE users and thus the random IP address will now be picked from a new pool. At any rate, such an invention and work can be done by companies like Microsoft, Netscape, Mozilla, and other web browser makers.
"Of course, there are other technical solutions too. For example, yahoo or google can allow their users, who have user account with them, to create private proxies in the yahoo system on the net and this way the users can use those proxy servers, to read the content that are filtered in Iran.
"In the absence of all such tools, people can ask their friends and relatives who live abroad to create private proxy servers at their home, and give the private proxy address to the friends in Iran and such addresses will not be known to IRI to filter. But certainly the other more basic solutions that I first suggested are the solutions for the public, because they do not rely on one's friends having 24-hour live network and technical expertise to help."
Best Regards,
Sam Ghandchi, Editor/Publisher
IRANSCOPE
http://www.iranscope.com
December 14, 2005
Full Article in English
http://www.ghandchi.com/424-filtershekanEng.htm
How to Neutralize IRI Filtering
Sam Ghandchi
Three years ago in March 2002, I wrote an article about using proxy servers to read the Internet content that are filtered [http://www.ghandchi.com/119-Proxy.htm]. At the time, only a few political sites were censored by Islamic Republic of Iran (IRI) using filtering, and the regime did not acknowledge that it was doing it. Still the Internet was not that important for the regime and IRI was busy shutting down the newspapers.
And those who were technically doing the work of IRI's filtering, and were seemingly the builders of the Internet in parts of Iran, when I confronted them on a Usenet newsgroup, and asked them directly about their filtering, they answered that they were filtering the porn sites, which showed that they were involved in the work of filtering in Iran. I told them that an Internet user like a family can decide the kind of content they like for themselves or their children and filter their accessed content accordingly, but the regime cannot decide this for all companies and the people of Iran.
In the meantime, I noted a couple of political sites that I had heard were filtered in the Internet access of school networks in Iran at the time, schools that these people were involved with, and they answered that those are the terrorists, and I then asked them if those people were doing terrorist activities on their Internet site, and asked what guarantees that they will not do the same censorship about others tomorrow.
They became silent and did not answer and it has been years that they are not saying how much they were part of this censorship in Iran and did the technical work of filtering for IRI, today that not only very moderate political sites are not tolerated by IRI, but even the most important discussions of documentaries and science and history sites are censored in Iran.
I hope one day these people to come forward and tell the world how this Evin prison of the Internet was built in IRI. This is not a personal matter and the same way that the likes of Oppenheimer after World War II acknowledged their mistake, these people also owe this to the Iranian people.
This is how our people are being deprived of access to knowledge and thought, and these people do not say that they had used their knowledge of computers and the Internet to serve IRI this way and still do. Yes, the mollahs are not the ones making the filters, but it is the computer experts, when some of them, are still thinking that they are helping the Iranian people with their knowledge, when they do this wicked job of filtering for money, and such a pity that if fifty years ago the scientists who made the atomic bomb, were ashamed of their work for years,whereas today some people who at first wanted the spread of knowledge and the Internet in Iran, have changed and have become the makers of the prison fence of Internet filtering around Iran.
A year after the above article, and the noted discussions, the main censor of Iran's political sites happened in May 2003. I remember that at the time Dr. Shaheen Fatemi in his Iran va Jahan site announced the filtering of his site and still my Iranscope site had not been filtered, but I immediately updated my article about how to technically do counter filtering, and noted that by using proxy servers, one could go around filtering [Please see the postscript to my article http://www.ghandchi.com/119-Proxy.hm] which was also published by Iran va Jahan at the time [http://iranvajahan.net/cgi-bin/news_en.pl?l=en&y=2003&m=05&d=12&a=11]. I also published a listing of the filtered web sites that I had received at that time [http://iranscope.ghandchi.com/0103-Banned_Websites.htm].
Three years after I had noted about censorship through filtering of the Internet, today even the documentary and news sites that the regime does not like, are filtered and the number of filtered sites has been noted as 600,000 to a million and it is said that IRI is now using semantic filtering, which means that they have a database of a great number of words that are given to the system and depending on how the content of a website uses a number of these words, the site gets filtered. Not only the documentary news sites, like my futuristic news portal site of Iranscope.com, but even my personal site [http://www.ghandchi.com] is filtered, that I wrote about in an article in May this year [http://www.ghandchi.com/407-FilteredSite.htm].
The truth is that one cannot expect any more from a regime that executes someone like Esmail Mohammadi who had not been involved in any armed activity against the regime and had only done political activism against the regime [http://groups.yahoo.com/group/IranscopeNews/message/6345] and what else can one expect of a regime that pushes the opponents like Ganji, Mohammadi, Tabazadi, and Darab-zand to the border of death in the IRI prisons. If censorship has been reduced at any particular time, it has been because of people's protests, economic needs, and international pressures, or else the wishes of the retrogressive leaders has been to shut down the newspapers, radios, televisions, and as Ayatollah Jannati had tried for years, they would not even allow the Internet to enter Iran to have the need to filter it..
***
Here the topic of my discussion is not about activities in the UN against the Internet filtering, IRI censorship in Iran, or the violations of human rights by the Islamic Republic of Iran, which I have discussed in other articles [http://www.ghandchi.com/209-UN.htm]. My topic here is how to *directly* counter the filtering.
Three years ago I wrote of a technical way to use the proxy and since then a great number of public proxies have been made for Iran, and most of them are free, and they provide very good service and this shows that many have recognized the need of our people in this area and have made a commitment to help. But most of these proxies themselves are either filtered or are filtered quickly. Even some institutions that make a new proxy every few weeks, and their proxies are of very high quality, are immediately filtered by IRI, and therefore become useless very quickly.
Of course, the technical solutions are not limited to public proxies. For example, if you have a friend living outside of Iran, who has Internet access at home, you can ask them to set up a private proxy at home, and to give you its address, and you can use that proxy to read the sites of your interest, and the address is not public for the regime to know it to filter.
Another way is that there are proxies that work by email and you send the web address of the site that you want to access by email, and they will send you the front page, and then you click on the links that you want to access, and the page related to those links will be sent to you by email and again you can click and again receive by other pages email. Of course, as far as I have seen the providers of this kind of service, the number of pages one can retrieve free are very little and soon one has to pay for each page making this a very expensive solution and also very tiresome, unless one can build this method inside the Internet browser itself, and of course once that happens the regime can trace the IP address and block the email port too.
Beside the existing technical options, and the solutions I noted above, one can invent new ways too. In my opinion, inside Microsoft's IE, Netscape's browser, or Mozilla browser one can make modification to make them stronger to access proxy servers. For example, if the browser can understand an address is blocked and automatically use an effective proxy server, it will make accessing filtered sites very easy for ordinary computer users.
Also if a maker of browser like Microsoft which is the maker of Internet Explorer (IE) creates a series of proxy servers with *unannounced* separate IP addresses and if those addresses are encrypted inside the IE browser code, and if inside the browser code to have a randomizer to pick one of them each time the browser needs to access a proxy site, and if it makes a *key* to contact the maker of the browser and each time the two sides agree on an IP address to use the related proxy, yet the address to stay encrypted, and that way the user without knowing what the IP address of the proxy is, or even without knowing how proxy works, can use the service, and the user is only entering the name of the filtered site in the browser as usual, and can see the site without even knowing that the proxy service has made this access possible.
Of course, if the Islamic Republic wants to decipher and filter all such proxy addresses that IE or Netscape or Mozilla make, they will have to use the browser with an automated tool repeatedly, and by monitoring the network traffic to see the IP addresses that are generated and used, and like deciphering radar codes, it will take a long time, and especially if the number of addresses in the pool is a few millions. Of course, every few months a company like Microsoft can change the addresses and send a definition update to IE users and thus the random IP address will now picked from a new pool. At any rate, such an invention and work can be done by companies like Microsoft, Netscape, Mozilla, and other web browser makers.
Of course, there are other technical ways too. For example, yahoo or google can increase the web caching of the filtered sites in their search engines, like the Internet archives, and this way those sites can be read from the Internet sites rather than direct.
Or those companies can allow their users who have user account with them to create private proxies in the yahoo system on the net and this way the users can use those proxy servers to read the content that are filtered in Iran.
***
These technical solutions were not my goal in this article, and actually most of these solutions are not directly doable by the Internet users.
We have about 4 to 6 million Internet users in Iran. Many of the more expert users of computers and the Internet can get to the materials of web sites by email from friends or thru the news lists or by proxy servers. In my opinion, if all those who have access to the Internet, create their own sites, and if they put the content of the filtered sites in their own sites, regime cannot arrest 4 to 6 million people, and either the regime will have to block them all which will paralyze the whole Internet system in Iran, which is in conflict with the economic and political reason that Internet was allowed to grow in Iran in the first place, or else in practice regime's filtering will lose its effectiveness.
In fact, the difference of radio, where the past regimes would paralyze them by static, and the Internet, is that the listener of a radio could not make his/her own broadcast station inside his/her country to re-broadcast the programs, and therefore the foreign radios were easily censored by static. Whereas in the Internet system, every user can also be a broadcaster, and not just in the sense of forwarding email, but in the sense of building one's own site, whether by using a blog or by using the services of a webhosting company which are cheap both in Iran and abroad, and regime cannot block them because they are so many. Moreover, by using PodCasting which uses a simple mp3 player that turns into an FM radio and even one can make a web server with it and have more than 60 gig of video, audio, and text on it to share with friends and family, in a private network in one's vicinity.
One problem such approach can create is the issue of copyright. Some sites do not have a copyright statement so that anybody can take the material and publish elsewhere and not have any problems. But if one is not sure whether the site agrees or does not agree to reprint their material then one can ask them. But in general as far as I know in most countries if a content is not reprinted for money revenues and if it is just for information sharing, the copyright laws are not an issue, but it is still better to ask about this issue about the laws of the place we live in from people who know about the law in our residence. My own personal site http://www.ghandchi.com does not have the CopyRight symbol and the reprint of my writings anywhere are thus unhampered, but you can read these rights statements on articles of others, or other sites, carefully so that they do not become an issue later.
Let me sum up that in my opinion to counter filtering of the Internet all the 4 to 6 million Iranian users should take action. It is not the early days of the Internet anymore where the ones active on it were limited and the IRI did not care to have much to do with it either [See Hooshyar Naraghi's article about the early days of the Internet http://www.cappuccinomag.com/internet/000611.shtml]. The success of the Internet at the same time brings the suppression by the IRI regime. A regime that for years had spent its time closing the newspapers, now is filtering weblogs every second.
The other work of the regime has been that, the same way as in the realm of newspapers and books, on one side it uses censorship and suppression, and on the other side it pushes the thinkers to self-censor themselves. Although I understand those sites in Iran that have lasted by using this method, but many of them, when the other sites are eliminated, will have their turn to be filtered, even they do all the self-censorship possible. In fact, when I wrote my first article about using the proxy servers to help the banned sites, my own site had not been filtered yet. Today even many scientific and documentary sites are not free of IRI filtering.
Again I repeat that I understand those who do self-censorship and my goal is not to belittle their efforts. But I want to say that the efforts of 4 to 6 million Internet users to counter Internet filtering and censorship that I suggested, will also help these sites themselves, after they are filtered, or that it will cause the regime not to be able to filter sites so easily. The regime cannot kill 4 to 6 million people. They cannot close 6 million newspapers. And Internet has made it possible to have 6 million sites in Iran.
Hoping for a day to live in an Iran with no censorship,
Sam Ghandchi, Editor/Publisher
IRANSCOPE
http://www.iranscope.com
Sept 20, 2005
Related Articles:
http://www.radiofarda.com/culture_article/2005/9/88ca6aae-6135-402c-ba98-15b4e3a57238.html
http://www.ghandchi.com/407-FilteredSite-plus.htm
http://www.ghandchi.com/271-Censorship.htm
http://www.ghandchi.com/119-Proxy.htm
http://www.rferl.org/featuresarticle/2005/11/2fdba63a-153a-4268-af4b-e6ebcf54e9ef.html
-------------------
Theoretical Articles
http://www.ghandchi.com
All Articles
http://www.ghandchi.com/SelectedArticles.html
