جنگل فراموش شده!
نوشته: جک لي ترجمه: سام قندچي
در سحرگاه
در کنار ساحل،
نسيم آرامي از کنارم ميوزد،
به نرمي و در زير پاهايم.
خيره بر افق،
منتظر بر آمدن آفتاب.
عصر نو چه چيزي مياورد؟!
هنوز چکاوک ميخواند؟!
جائي که گلها در بهار خنچه ميکنند؟!
وقتي رؤياهاي ما بال ميگشايند؟!
آيا اين بار روح آزاد طنين ميافکند؟!
اميد، انتظار، و خيال!
پس از سحر،
من بايستي براي آن ستارگاني که در کنار ساحل مانده اند جستجو کنم؛
ستارگاني که به ساحل پرتاب شده اند
بوسيله او که به ستارگان خيره شده.
که دلش پر از عشق است و نازکي
(او اين ستارگان را با اشکهايش ميشويد.
سپس آنها را با انگشتانش پاک ميکند.)
در مرغزار جنگل فراموش شده،
بزم آماده است تا که شروع شود.
پاره سنگ (تخلص جک لي) 1989، موندوس نووس
توضيحات:
متن بالا ترجمه من از شعر دوست فقيدم چک لي است که در سال 1989 نوشته بود. تخلص او پاره سنگ بود. جک اين شعر را براي مجله موندوس نووس Mundus Novus ["جهان نو"]، تهيه کرد. جهان نو مجله علم گراي آينده نگري به زبان انگليسي بود که من در آن سالها با کمک نزديک جک بمثابه نشريه کتابفروشي نوا در شهر ساني ويل در کاليفرنياي آمريکا منتشر ميکردم.
جک علاوه بر شعر بالا، دو شعر ديگر poems، و نيز دو مقاله در زمينه تأمل انديشمندانه Meditation و خواب Dreams براي "جهان نو" نوشت و در نوشتار "يک ديدگاه آينده نگر" با من همکاري داشت. جک در سال 1994 درگذشت.
جک بندرت درباره موضوعات معنوي چيزي مينوشت و دو نوشته ذکر شده در بالا را هم به تقاضاي من نوشت. او معتقد بود آنچه درباره معنويت لازم است نوشته شود، توسط ديگران نوشته شده است. او معتقد به عمل کردن به معنويت بمثابه يک امر خصوصي خود بود.
علت اينکه مقاله او درباره تأمل انديشمندانه، درباره *ظنZen* است، به دليل مذهبي نبود. دليل امر اين بود که جک معتقد بود فرد بايستي با يک سنت در تأمل انديشمندانه کار کند تا بتواند به خود تأمل انديشمندانه و نه ابزار آن، بپردازد، و خود او *ظن* را بمثابه آن ابزار انتخاب کرده بود، گرچه از يک خانواده مسيحي آمده بود. جک با کريشنامورتي و شونريو سوزوکي که هردو خيلي مورد احترام وي بودند، مستقيماً کار کرده بود. درباره سوزوکي در نوشته "کنفرانس پرندگان [http://www.ghandchi.com/320-Conference.htm] قبلاً توضيح داده ام.
هدف جک از همه اين ها رسيدن به جاه و مقام نبود و براي وي مکتب تأمل انديشمندانه چيزي نبود مگر يک ابزار، ابزاري که ميتوانست براي سفري که جهت دستيابي به خود آگاهي فرد است، بکار رود.
اگر سؤالي درباره مقالات و اشعار جک باشد متأسفانه من نميتوانم پاسخ دهم. خواننده ميتواند به کتابهائي که جک در پايان مقالاتش ذکر کرده است مراجعه کند يا که ميتواند سؤالات خود را به تالارهاي عمومي بحث بفرستد و شايد برخي کساني باشند که بتوانند آن سؤالات را بحث کنند.
سام قندچي، ناشر و سردبير
ايرانسکوپ
http://www.iranscope.com/
19 آذر 1385
December 10, 2006
متن مقاله به زبان انگليسي:
http://www.ghandchi.com/461-ForgottenForestEng.htm
Forgotten Forest
Jack Li
At dawn,
By the shore.
A gentle breeze brushes by,
Soft and under the feet.
Gazing at the horizon;
Waiting for the Sun to rise.
What would the new age bring?!
Would the lark still sing?!
Where the flowers bloom in spring?!
When our dreams will take to the wing?!
Will this time make the free spirit ring?!
Hope, Wait, And dream!
After the dawn,
I shall look for those stars left on the shore;
Stars that had flung on the beach
by the Star Gazer.
Whose heart is full of love and tender.
(He washes these stars with his tears.
Then he wipes them with his fingers.)
In the meadow of the forgotten forest,
The banquet is ready to start.
Little Rock (i.e. Jack Li) 1989 Mundus Novus
Editorial Note
The above poem was written by my late friend Jack Li in 1989. His pen name was *Littlerock*. Jack wrote this poem for Mundus Novus. Mundus Novus (meaning new world) was a science-oriented futuristic journal in Northern California, that I published for two years from 1988, as the publication of Nova Bookstore, in Sunnyvale of California in the U.S.
Beside this poem, Jack wrote two other poems (The Life Phase, Time) and two articles entitled Zen Meditation and Dreams for Mundus Novus. Jack passed away on April 8, 1994.
Jack seldom wrote anything about spiritual matters and wrote the above noted articles at my request. He always thought there were others who had already written what needed to be written on these topics. He believed in practicing spiritually as his private matter.
The reason that meditation article is called ZEN meditation, is not because of any religious reason. It was because Jack believed that one needed to stick with one tradition of meditation, to be able to focus on meditation itself rather than the tool, and he had chosen Zen as a tool, although he came from a Christian family. Jack had worked directly with Krishnamurti and Shunryu Suzuki, whom he highly respected. I have written about Suzuki in my article Conference of Birds [http://www.ghandchi.com/320-Conference.htm].
For Jack, the purpose of all this was not position and power and for him the school of meditation itself was nothing but a tool, a tool that could be used in one's journey to achieve self-consciousness.
If there are any questions about his articles and poems, I am afraid that I may not be able to answer. The reader may want to consult the books that jack had recommended at the end of the articles, or may want to post questions or comments at public forums, and some people may be able to discuss them.
Sam Ghandchi, Editor/Publisher
IRANSCOPE
http://www.iranscope.com/
December 10, 2006